Te Anau / Dunedin / Timaru

21 januari 2019
Vandaag weer optijd vertrokken naar het volgende plaatsje, Te Anau.
Te Anau is de wandelhoofdstad van NZ en ligt 172 km verder naar beneden toe.
Het dorpje ligt aan de fjorden in westen van het Zuidereiland.
Ondanks dat het een relatief “ korte” rit was waren we onderweg toch wel erg moe, en wat doe je als je moe bent............. dan zet de auto gewoon op een parkeerplaats, stoelen plat en slapen maar! Na ongeveer 1,5 uur werden we wakker van de zon die op onze bollekes scheen, slaapkoppen, hahaha!

Aangekomen in Te Anau lekker geluncht bij een Italiaans restaurant en daarna naar, zoals gebruikelijk, naar de plaatselijke info.
Milford Sounds boottocht was helaas niet meer mogelijk gezien de tijd en de afstand die we dan nog moesten afleggen, helaas pindakaas.
Maar er bleek een mooie wandeling rond Lake Te Auna, maar die hebben we niet helemaal gedaan omdat we anders 3 dagen onderweg waren en in hutjes moesten slapen.
De wandel rond het meer was heel mooi en het was te zien aan de begroeiing dat het hier veel vochtiger is gezien de vele mossen en varens.
Door de bossen hadden we gelukkig niet zo’n last van de harde wind en af en toe een drupje regen. Halverwege maar omgedraaid omdat een uurtje of 3 wandelen wel genoeg was en we nog boodschappen moesten doen voor het eten. Op de terugweg zagen we kite-surfers die hele hoge sprongen maakten op het meer. Of we door hun zo van de kaart waren............. maar we konden onze auto niet meer terug vinden !!!
Na enkele minuten en parkeerplaatsen te zijn afgeweest vonden we gelukkig onze auto, pffffffff!
Boodschappen gedaan en heerlijk gekookt op de bakplaat, dus smikkelen!
Goeie top 10 Holiday park, maar gezamenlijke douches en wc’s zijn toch niet zo ons ding.
Morgen weer naar de volgende plek: Dunedin.

22 januari 2019
Heerlijk zonnetje om naar Dunedin aan de oostkust van het Zuidereiland te rijden.
Dit was een rit van 290 km, maar het weer is goed en we hebben er zin in!
Wat denk je dat er dan nog kan gebeuren................ jahoor, op een gegeven moment zagen we aan de rechterkant van de weg een politiewagen staan en toen we er bijna voorbij waren gingen de zwaailichten aan en zag ik in Mn binnenspiegel dat ie achter ons aan kwam, shit!
Zwaailichten aan en een sein dat ik moest stoppen, die lamme tippie bleef gewoon zitten en ik moest naar haar toe komen. Bleek dat ik vanaf de berg 114 km/ pu had gereden en je mag hier overal maar 100 km op de grote weg. Vriendelijk kijken en lachen hielp niet bij deze tante dus een prent van $80,-, houdoe!

Toen maar wat rustiger aan gedaan en een stop in het plaatsje Gore gemaakt om te genieten van een flinke choco puddingbroodje voor mij en een carrotcake voor Jeanine met natuurlijk een cappuccino.
Daarna doorgereden naar Dunedin, waar we ingecheckt hebben in LAW Courts hotel. Een heel mooi oud gebouw waar onze kamer leek op een politiecel. 2 losse bedden, ijzeren douche en in de muur nog een uitsparing waar vermoedelijk het eten vroeger werd doorgegeven.
Snel maar de stad in, heerlijk in de zon een biertje gepakt met wat te knabbelen erbij.
Verder heel veel bezienswaardigheden bekeken in de oude stad Dunedin. In de Town Hall stond een maquette van enkele gebouwen die willen gaan bouwen aan de haven. Deze gebouwen hebben heel veel weg van het opera gebouw in Sydney.
Wat zeker de moeite waard was om te zien was het oude treinstation waar een schitterende hal met mozaïek vloer en trappen waren.
In de avond zijn we nog met de auto naar de Baldwin Street gereden om die te bekijken, dit blijkt de steilste straat van de wereld te zijn, steiler als in SAN Francisco.
Deze natuurlijk “beklommen” en eenmaal boven een geweldig uitzicht over de stad, en kon je zien hoe steil het is. Steigingspercentage 1meter omhoog per 2.86m.
Nog ff een romantische wandeling langs de haven gemaakt waarna we daarna nog tot laat op het terrras hebben gezeten met live muziek en heerlijke biertjes. Moe maar voldaan zijn we naar onze “cel” terug gegaan.

23 januari 2019
Vandaag vroeg opgestaan om snel te “ ontsnappen” uit deze cel. Vandaag staat een rit van 198 km te wachten naar Timaru. Het weer was niet zo goed, maar we zaten toch in de auto.
Onderweg naar Timaru zijn we gestopt bij de “ Moeraki Boulders” in de plaats Moeraki.
Op het strand van Moeraki liggen ongelofelijke grote stenen ballen die door de zee zo zijn gevormd maar na verloop van tijd uit elkaar vallen, bijna niet te geloven dat dit echt zo bestaan en door de natuur is gevormd, bekijk de foto’s maar.
Na enige tijd doorgereden naar Timaru waar we laat aankwamen in The Grosvernor Hotel en weinig meer te doen was, want de meeste winkels sluiten hier om 17 uur. Toch maar de stad verkend en van de receptioniste gehoord dat er in de avond pinguïns aan land komen op het strandje bij het park.
Dus daar alvast maar ff op verkenning geweest en het park bleek een echt familiepark waar je van alles kunt doen met je kinderen of oudere jeugd, gelegen aan het strand.
‘S avonds terug gegaan naar het strandje, nadat we heerlijk gegeten hadden van de plaatselijke afhaal wok.
We hebben 2 pinguïns gezien in de 3 uur dat we buiten in de kou hadden gestaan, vermoedelijk waren die andere pinguïns op vakantie ?!?! Maarja die hebben hebben we wel vastgelegd.

Niet allemaal zo spectaculair de afgelopen dagen, we merken zelf ook dat we wat moe aan het worden zijn, maar morgen hopen we op 1 van de hoogte punten van deze reis, de Pure Pod in de bergen, ehhhh............wa?
Een glazen huis, met zelfs een glazen vloer en dak in the middel of nowhere!